Kościół Świętej Trójcy w Gnieźnie


Kościół pw. Świętej Trójcy w Gnieźnie, znany jako kościół farny, jest obiektem o bogatej historii, sięgającej drugiej połowy XII wieku. Jego obecna forma powstała w lat 1420–1430, za czasów księdza Mikołaja Grossmana. Jest to jednonawowy, późnogotycki budynek, który po 1613 roku został odrestaurowany w stylu barokowym.

Wnętrze kościoła charakteryzuje się prezbiterium, które ma wielobocznie zamkniętą formę, oraz wieżą o gotyckiej konstrukcji, zwieńczonej barokowym hełmem z 1687 roku. Z południowej strony do nawy została dobudowana kaplica Bractwa Literackiego, która powstała w 1611 roku.

Wśród wyposażenia wnętrza, przeważnie pochodzącego z XVIII wieku, znajduje się późnorenesansowa chrzcielnica oraz wyjątkowa, późnobarokowa ambona w kształcie łodzi z 1787 roku, na której można dostrzec wizerunki ryb w sieci. W ołtarzu kaplicy Literackiej umieszczono obraz przedstawiający Koronację Najświętszej Maryi Panny, datowany na I ćwierć XVII wieku. Dodatkowo, w kościele znajdują się gotyckie drzwi do zakrystii, wykonane z żelaznej blachy i pochodzące z pierwszej połowy XV wieku.

Na wieży kościoła znajduje się również zainstalowany zegar z kurantem. Obiekt usytuowany jest przy ul. Farnej, co dodaje mu uroku i znaczenia w przestrzeni miejskiej.

W bliskim sąsiedztwie kościoła istnieje zespół cmentarza pw. Świętej Trójcy, który ma swoją lokalizację przy ul. Cymsa. Jest on objęty ochroną jako zabytek, zarejestrowany pod numerem rej.: 2122/A z datą 24.03.1987. Na cmentarzu znajdują się:

  • cmentarz, założony w 1906 roku,
  • ogrodzenie z bramą, datowane na 1910 rok,
  • kaplica, powstała w 1912 roku,
  • dom grabarza, zbudowany w 1913 roku.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 06.05.2010 r.]

Oceń: Kościół Świętej Trójcy w Gnieźnie

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:15