Alfons Flinik, który przyszedł na świat 16 listopada 1926 roku w Gnieźnie, to postać, która na zawsze wpisała się w historię polskiego sportu. Był on nie tylko hokeistą na trawie, ale również uczestnikiem igrzysk olimpijskich. Jego talent i zaangażowanie w dyscyplinę przyniosły mu uznanie w kraju i za granicą.
Flinik zmarł 9 lutego 2003 roku w Gnieźnie, pozostawiając po sobie ważny ślad w polskim hokeju na trawie.
Życiorys
Alfons Flinik był synem Władysława i Agnieszki z Borowskich. Ukończył szkołę zawodową w Gnieźnie, gdzie zdobył tytuł technika mechanika, a także liceum ogólnokształcące. Jego kariera hokejowa związana była z klubem Stella Gniezno, który z czasem zmienił nazwę na Spójnia, a później na Spartę. W barwach tej drużyny zdobył aż czternaście tytułów mistrza Polski w latach 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1956, 1957, 1958, 1959, 1961, 1962 oraz 1964.
Flinik grał jako lewy skrzydłowy oraz w ataku. W okresie 1949–1960 reprezentował barwy narodowe Polski, występując w 43 meczach, w których zdobył sześć bramek. Jego debiut w reprezentacji miał miejsce 4 września 1949 roku w Pradze podczas meczu z Czechosłowacją. W 1952 roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach, gdzie Polska zajęła 6. miejsce, grając we wszystkich meczach turnieju. Drugi raz na olimpiadzie uczestniczył w 1960 roku w Rzymie, kończąc swoją przygodę z reprezentacją, na tych zawodach również rozegrał pełny cykl meczów, a Polska zajęła 12. miejsce. Dodatkowo, 2 sierpnia 1952 wziął udział w meczu Europa-Indie odbywającym się w Amsterdamie.
Po zakończeniu aktywnej kariery sportowej, Flinik przeszedł na stanowisko trenera oraz zajął się działalnością sportową jako działacz. Aktywnie działał w środowisku olimpijczyków, organizując Gnieźnieński Klub Olimpijczyka, gdzie pełnił funkcję kierownika. Był również wiceprezesem Sparty Gniezno.
Alfons Flinik spoczywa na Cmentarzu św. Krzyża w Gnieźnie. Interesującym faktem jest, że jego bracia, Henryk i Jan, również zostali hokeistami i olimpijczykami. Alfons był żonaty z Urszulą z domu Hetman, miał dwie córki – Annę i Jolantę, a hokeja uprawiała także jego wnuczka, Marta Kiełpińska.
Odznaczenia i upamiętnienie
Alfons Flinik, jako pierwszy hokeista w historii, został uhonorowany tytułem „Mistrz sportu” w roku 1952. W ciągu swojej kariery sportowej zdobył również tytuł „Zasłużony mistrz sportu”, a także otrzymał cenne odznaczenia takie jak srebrny i brązowy Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”. Dodatkowo, wyróżniony został Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W czerwcu 2003 roku Rada Miasta Gniezna postanowiła uhonorować pamięć Alfonsa Flinika poprzez nadanie stadionowi hokejowemu przy ul. Sportowej jego imienia, co jest świadectwem jego znaczenia w historii hokeja i lokalnej społeczności.
Przypisy
- UCHWAŁA w sprawie. Nadania stadionowi hokeja na trawie przy ul.Paczkowskiego w Gnieźnie imienia Alfonsa Flinika. Urząd Miasta Gniezno. [dostęp 04.03.2015 r.]
- UCHWAŁA Rady Państwa z 13 lipca 1954. Monitor Polski Nr 112 poz 1563. [dostęp 05.03.2015 r.]
- Walerian Występski: Cmentarz św. Krzyża. W: Przewodnik po cmentarzach gnieźnieńskich. Gniezno: 2007 r., s. 72.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Oskar Fajfer | Bolesław Kowalczyk | Mirosław Jabłoński (żużlowiec) | Leon Wiśniewski | Eugeniusz Błaszak | Narcyz Maciaszczyk | Stanisław Wegnerski | Adrian Gomólski | Przemysław Urbaniak | Antoni Adamski | Bartłomiej Tomaszewski | Jan Górny (hokeista na trawie) | Piotr Tobolski | Leszek Hensler | Łukasz Cieślewicz | Jerzy Kniaź | Grzegorz Śniegowski | Krzysztof Jabłoński (żużlowiec) | Stanisław Kasprzyk | Adam BrenkOceń: Alfons Flinik