Leszek Hensler

Leszek był synem Jana i Łucji z Szudzichowskich. W 1976 roku ukończył Technikum Mleczarskie we Wrześni, a następnie w 1983 roku zdobył wykształcenie w zakresie wychowania fizycznego na poznańskiej AWF. Oprócz tego uzyskał również uprawnienia trenera II klasy, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój sportu w Polsce.

Karierę hokejową zainaugurował w klubie Stella Gniezno, kontynuując następnie występy w barwach Lecha Poznań oraz Grunwaldu Poznań. W sumie zdobył dziewięć tytułów mistrza Polski, w tym: w 1974 roku (ze Stellą), a także w latach 1977, 1978, 1984, 1985, 1986, 1987 (z Lechem) oraz 1993 i 1994 (z Grunwaldem). Na boisku występował jako pomocnik.

W okresie swojej reprezentacyjnej kariery, która trwała od 1975 do 1993 roku, Leszek Hensler zanotował 219 występów w meczach reprezentacji narodowej. To osiągnięcie czyni go współrekordzistą obok Jerzego Wybieralskiego, a jego rekord dwóchdziesięciu sześciu zdobytych bramek także pozostaje imponujący. Uczestniczył trzykrotnie w finałach mistrzostw świata (1978, 1982, 1986) oraz w finałach mistrzostw Europy (1978, 1983, 1987). Ponadto, z Polską reprezentacją brał udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku, gdzie zespół zajął czwarte miejsce, a Leszek zdobył jedną bramkę w meczu z Kubą.

Osiągnięcia Leszka Henslera zostały uhonorowane tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu oraz srebrnym Medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”. W życiu prywatnym, był mężem Teresy z domu Sarniak i ojcem trójki dzieci: Katarzyny, Łukasza oraz Tomasza, który również kontynuuje tradycję sportową, grając w hokeja na trawie w WKS Grunwald Poznań.

Leszek Hensler zmarł 3 czerwca 2015 roku w Poznaniu. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafii Matki Bożej Częstochowskiej, w malowniczej okolicy Naramowic w Poznaniu. Jego wkład w polski sport z pewnością pozostanie w pamięci wielu pokoleń.