UWAGA! Dołącz do nowej grupy Gniezno - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Włodzimierz Haupe

Kultura i sztuka

Włodzimierz Haupe to postać niezwykle ważna w historii polskiego kina, którego twórczość nadal inspiruje wielu artystów.

Urodził się 17 stycznia 1924 roku w Gnieźnie, a swoją życiową podróż zakończył 10 marca 1994 roku w Warszawie. To właśnie w stolicy Polski, gdzie rozpoczął swoją karierę, zyskał uznanie jako reżyser oraz scenarzysta filmowy.

Haupe w szczególności zasłynął jako twórca zarówno filmów animowanych, jak i fabularnych, które zdobywały serca widzów w kraju i zagranicą. Jego wkład w rozwój polskiej kinematografii trudno przecenić, a jego dzieła pozostają trwałym śladem na mapie filmowej Polski.

Życiorys

W 1943 roku Włodzimierz Haupe zakończył swoją edukację w Wyższej Szkole Inżynieryjnej Wawelberga w Warszawie. Następnie, w latach 1947–1949, pełnił funkcję korespondenta prasowego w Czechosłowacji, gdzie miał okazję poznać techniki animacji. Jego pierwszy film animowany powstał we współpracy z Haliną Bielińską w Szwajcarii. Od 1950 roku Włodzimierz związał się z Wytwórnią Filmów Fabularnych w Łodzi, gdzie rozpoczął intensywną karierę reżyserską.

Haupe był jednym z założycieli oraz pierwszym dyrektorem Studia Filmów Lalkowych w Tuszynie pod Łodzią. W latach pięćdziesiątych zrealizował wiele uznawanych filmów animowanych, takich jak Ślimak niecnota (1951), Wawrzyńcowy sad (1952), Janosik (1954), Cyrk (1954), Opowiadanie księżyca (1955), Zmiana warty (1958), oraz But (1959). Dwa z jego filmów, Cyrk i Zmiana warty, zdobyły nominacje do Złotej Palmy podczas Festiwalu Filmowego w Cannes.

W 1959 roku, na tym samym festiwalu, Włodzimierz Haupe i Halina Bielińska otrzymali nagrodę za krótkometrażowy film Zmiana warty, ex-aequo z filmem New York, New York stworzonym przez Francisa Thompsona. Jego filmowy debiut, również w kooperacji z Haliną Bielińską, to fabuła Szczęściarz Antoni, która miała premierę w 1960 roku.

W ciągu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Włodzimierz Haupe zrealizował osiem filmów fabularnych. W kolejnej dekadzie pracy nad branżą filmową stworzył dwa seriale telewizyjne skierowane do młodszej widowni. Jego współprace obejmowały takie osobistości jak Jan Brzechwa oraz Jarosław Iwaszkiewicz, a także Krzysztof Komeda.

Od 1987 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1988-1990 miał zaszczyt być członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W 1959 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ostatecznie spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 173-5-1/2.

Filmografia

Włodzimierz Haupe był twórcą filmowym, którego filmografia jest niezwykle bogata i różnorodna. Jego prace zarówno w filmie pełnometrażowym, jak i w telewizji pozostawiły trwały ślad w polskiej kinematografii. Oto lista jego najważniejszych filmów:

  • Szczęściarz Antoni (1960); reż. wspólnie z Haliną Bielińską,
  • Ubranie prawie nowe (1963),
  • Głos ma prokurator (1965),
  • Poradnik matrymonialny (1967),
  • Pejzaż z bohaterem (1970),
  • Dwoje bliskich obcych ludzi (1974),
  • Doktor Judym (1975) na podstawie Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego,
  • Prom do Szwecji (1979),
  • Tylko Kaśka (1980; serial TV),
  • Przybłęda (1984; serial TV).

Prace Haupe’a ukazują jego wszechstronność i umiejętność opowiadania historii, które poruszają ważne tematy społeczne oraz ludzkie emocje.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: HAUPOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.11.2019 r.]
  2. DawidD. Jung DawidD., Informacjelokalne – Gniezno i jego „choroba pamięci” [online] [dostęp 21.11.2016 r.]
  3. Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl. [dostęp 06.11.2011 r.]
  4. Nagrody w 1959 roku MFF w Cannes

Oceń: Włodzimierz Haupe

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:14