Ireneusz Gwidon Kamiński

---

Życiorys

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Gnieźnie, zdobywając maturę w 1947 roku. Następnie kontynuował naukę, kończąc filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Jego życie naznaczone było również trudnymi doświadczeniami, ponieważ w latach 1942–1945 przebywał na robotach przymusowych w III Rzeszy. Jako poeta zadebiutował w 1950 roku na łamach czasopisma „Wieś” wydawanego w Łodzi.

W okresie 1949–1954 współpracował z prasą poznańską, co znacząco wpłynęło na jego dalszą karierę. W latach 1950–1952 należał do Związku Młodzieży Polskiej (ZMP), a od 1953 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Po przeniesieniu się w 1954 roku do Szczecina, w latach 1956-1957 pełnił rolę redaktora działu literackiego w tygodniku społeczno-kulturalnym „Ziemia i Morze”.

Pod jego redakcją w 1958 roku ukazał się „Almanach Szczecin Literacki”, który zyskał uznanie w środowisku literackim. W latach 1958–1963, 1967–1970 oraz 1980–1983 był prezesem szczecińskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Dodatkowo, w latach 1971–1985 sprawował funkcję zastępcy redaktora naczelnego kwartalnika „Vinieta”. Po zakończeniu życia, znalazł swoje miejsce spoczynku w kwaterze zasłużonych na cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Jego wkład w kulturę i literaturę uznany został poprzez liczne odznaczenia, w tym Krzyż Komandorski oraz Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Nagrody

Ireneusz Gwidon Kamiński jest postacią, która została nagrodzona wieloma prestiżowymi wyróżnieniami w swojej karierze. W 1958 roku otrzymał nagrodę miasta Szczecina, co stanowiło ważny krok w jego artystycznym dorobku. Następnie, w 1961 roku, uhonorowano go nagrodą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za jego dzięki działalności literackiej i społecznej. W 1968 roku przyznano mu kolejna nagrodę Wojewódzkiej Rady Narodowej, co podkreśla jego znaczenie w lokalnej kulturze.

Twórczość

Ireneusz Gwidon Kamiński, znany ze swojego twórczego dorobku, stworzył szereg dzieł literackich, które w różny sposób odzwierciedlają jego fascynacje oraz doświadczenia. Oto lista jego najważniejszych osiągnięć:

• węgierska opowieść (1954),
• czerwony sokół (1957),
• mściciel przypływa z Rugii (1958),
• czas słońca (1960),
• białe wrony (1963),
• anastazja, czyli opowieści garbusa (1969),
• paszcza smoka (1970),
• krystyna i rapier (1971),
• odro, rzeko pogańska (1975),
• święty ateusz (1988),
• kontredans (1988),
• retrospekcja (1990),
• diabelska ballada (1992),
• dziesiąta planeta (1995).

---

Oceń: Ireneusz Gwidon Kamiński

---