Sławomir Kuczkowski

---

Życiorys

Sławomir Kuczkowski, wychowany w Gnieźnie, był bratem znanego poety, Krzysztofa Kuczkowskiego. Swoją przygodę literacką rozpoczął w 1993 roku, debiutując w szacownym piśmie Topos. W 2000 roku zainicjował w Gnieźnie I Mityng Teatralny, który stał się jednym z kluczowych wydarzeń kulturalnych w regionie, przyciągając niezależne teatry z całej Polski. W okresie od 2000 do 2008 roku był także gospodarzem autorskiej audycji „Latająca Kawiarnia Literacka” w Radio Gniezno. Dodatkowo był współzałożycielem Gnieźnieńskiego Stowarzyszenia Konfraternia Teatralna.

W jego twórczości teatralnej mistyka znalazła centralne miejsce, a artysta często czerpał inspirację z myśli takich postaci jak Jan od Krzyża czy Simone Weil. O jednym z jego spektakli, „Królewska Droga Krzyża”, opowiada dziennikarz Dariusz Malach:

Działanie trwa zazwyczaj od godz. 18 do 4 nad ranem, czasem dłużej, bo nigdy nie wiadomo dokładnie, ile czasu każdy z uczestników zechce poświęcić na medytację (następny czeka). Średnio każdy przebywa na sali ok. godziny, często ponad godzinę, choć zrazu nie zamierza. Podobnie było ze mną. Ze swoim skrzywieniem żurnalisty, który „niczemu się nie dziwi” zamierzałem „obskoczyć” to misterium w parę minut. Stało się inaczej i byłem z tego powodu mile zaskoczony. Nie sądziłem, że ten pełen prostoty pomysł na teatr okaże się tak mądry i frapujący.

Do zespołu teatralnego, który powstał z inicjatywy Kuczkowskiego, należeli m.in. Jacek Błaszczyk, Alek Bogusz i Leszek Giżycki. Teatr Wizji i Medytacji „Czerwona Główka” prezentował nie tylko własne produkcje, takie jak „On Jest czyli Szczelina”, „Krzyżowanie czasu” oraz „Komorę”. Równolegle do działalności teatru medytacyjnego, Kuczkowski angażował się w animację poezji, prowadząc Teatr Poezji Poetów Różnych, gdzie wspólnie z Dawidem Jungiem wystawiał m.in. „Pieśń nad pieśniami” w przekładzie Romana Brandstaettera.

Teatr Kuczkowskiego, którego był dyrektorem, funkcjonował w Młodzieżowym Domu Kultury w Gnieźnie, ale artysta organizował także wystawy w franciszkańskich kryptach w Gnieźnie. W 2008 roku w Nowej Soli uhonorowano go prestiżową nagrodą Złotego PTAQ-a za jego wkład w kulturę teatralną. Od 2010 roku, Gnieźnieńskie Stowarzyszenie Konfraternia Teatralna przyznaje Mityngi Teatralne im. Sławomira Kuczkowskiego. Na X mityngu wystąpił m.in. Piotr Zawadzki w monodramie „Z głębokiej wołam otchłani” na podstawie „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego.

Mistyka w twórczości poetyckiej Kuczkowskiego była komentowana przez wielu znanych krytyków, takich jak Wojciech Kudyba, Zofia Zarębianka, oraz Janusz Adam Kobierski. W 2010 roku, tom poezji „Piętno” przyniósł mu pośmiertnie Nagrodę im. Ks. Jana Twardowskiego. Sławomir Kuczkowski pozostaje jedną z kluczowych postaci w powojennej historii kultury Gniezna.

Od 2020 roku, miasto Gniezno zaczęło przyznawać Stypendium im. Sławomira Kuczkowskiego, które ma na celu wspieranie działalności artystycznej oraz upowszechnianie kultury, a także opiekę nad zabytkami.

Ważniejsze publikacje

Na liście wydanych prac Sławomira Kuczkowskiego możemy znaleźć kilka istotnych publikacji, które przyczyniają się do polskiej literatury.

• Podsumowanie sezonu, które jest częścią antologii Zeszytów Poetyckich pod redakcją Dawida Junga,
• Antologia Poetów Gnieźnieńskich, pod redakcją Krzysztofa Szymoniaka,
• Piętno, w której grafikę wykonał Jacek Soliński, wydana w 2009 roku.

---

Oceń: Sławomir Kuczkowski

---