Jan Izbiński

---

Życiorys

Jan Izbiński rozpoczął swoją karierę muzyczną w amatorskich zespołach rockowych, a później jako profesjonalista całkowicie poświęcił się jazzowo-bluesowemu brzmieniu. Jego debiut miał miejsce w 1970 roku. W 1974 roku, podczas Międzynarodowych Spotkań Wokalistów Jazzowych w Lublinie, zwrócił na siebie uwagę krytyków, zdobywając liczne pozytywne recenzje. W tym czasie artystę wspierała Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego, który nazwał Izbińskiego białym murzynem polskiego bluesa. Muzycy kontynuowali współpracę także w późniejszych latach.

W 1975 roku, na konkursie w Zamościu, Izbiński zajął III miejsce ex aequo z czarnoskórym wokalistą, pianistą i trębaczem Le Bron Platerem, a akompaniowało mu trio słowackiego pianisty Gabora Jonasa.

Cytat: Największą jednak niespodzianką całej Rawy Blues’87 był występ wokalisty – gitarzysty Jana „Izby” Izbińskiego. Niczym Lightnin’ Hopkins i Bo Diddley w jednej osobie, Izbiński rozkołysał całą widownię, porwał ją do wspólnego śpiewania i tańca.

– Andrzej Matysik, (Jazz Forum, 6/1987)

Cytat: Na szczęście występujący później Jan „Izba” Izbiński szybko i skutecznie zatarł to niekorzystne wrażenie. Zaśpiewał parę bluesów i songów, udowadniając, że słusznie umieszcza się go w kręgu spadkobierców „czarnej” tradycji wokalnej. Hammond Sadowskiego pasował znakomicie i dodawał „Izbie” (sic!) szczególnego smaku. Był to występ godzien płyt! Złota Tarka-97

– B. Styczyński, (Jazz Forum)

Jan Izbiński współpracował z wieloma zespołami, takimi jak: Breakout (1972 – występy w Polsce oraz prace nad anglojęzycznym albumem, który ostatecznie nie został zrealizowany), zespół Katarzyny Sobczyk i Henryka Fabiana (1973), Trubadurzy (1974), a także Kasa Chorych (1980–1982 – zarejestrowane archiwalne nagrania dla Polskiego Radia, w tym „Gdybym był wichrem” z repertuaru Breakoutu; gościnny udział na festiwalu Jesień z Bluesem’82 w utworach m.in. „Kansas City”, „See See Rider” i „Blues in the Dark”), After Blues, Recydywa, Operating Conditions, Orkiestra „Poznań” pod kierunkiem Leszka Paszko oraz wiele innych.

W latach 1978–1979 był wokalistą zespołu Sami Swoi, z którym nagrał liczne utwory radiowe i telewizyjne, w tym występ w programie dla Studio Gama pt. „Był Jazz” w reżyserii A. Wasylewskiego. Udzielał się także z solistką grupy, Hanną Banaszak, będąc obecnym na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu i Muzycznym Campingu w Lubaniu, a także występował na większości festiwali jazzowych. Współpraca z zespołem trwała także na początku lat osiemdziesiątych oraz w połowie lat dziewięćdziesiątych. Izbiński wziął udział w programie telewizyjnym w Berlinie Zachodnim w 1983 roku, a w 1995 roku wznowił z nim współpracę.

Cytat: Nowe Nadzieje Polskiej Wokalistyki Jazzowej: Do czołówki udzielających się polskich wokalistek jazzowych – Dudziak, Prońko, Wróblewska, Bem – trzeba dodać jeszcze dwóch jazzmanów, o których stosunkowo mało się słyszy: Marek Stryszowski i Jan „Izba” Izbiński. Izbiński zaczynał jako gitarzysta w „Estradzie”, grając w zespole akompaniującym solistom, potem zaangażował się do zespołów Breakout, Trubadurzy. Na ubiegłorocznych Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych otrzymał III nagrodę. Mimo że nie ukończył szkoły muzycznej, własną pracą doszedł do takiego poziomu, który pozwolił mu na uzyskanie weryfikacji i uprawnień muzyka. Warto więc dopomóc młodym ludziom, gdyż nie jest łatwo o nowy wartościowy narybek.

– Lech Kadlec, (Jazz, 1976)

Cytat: NA PIĘCIOLINI: Wokalistyka jazzowa praktycznie nie istnieje w naszym kraju. Jest wprawdzie kilka osób parających się sporadycznie tą trudną dyscypliną, z tym większą przyjemnością chcę przedstawić dziś postać wokalisty Jana „Izby” Izbińskiego – wielkiej nadziei polskiego jazzu, który przy odpowiedniej pomocy może niebawem stać się pierwszą gwiazdą naszego świata swingu. Estradowa przygoda młodego świnoujścianina trwa już dosyć długo, a mimo to w dalszym ciągu pozostaje on nieznany szerszemu kręgowi odbiorców. Tymczasem zasługuje ze wszystkich miar na uznanie jako znakomity interpretator czarnego rhythm and bluesa i wykonawca złotych standardów jazzowych. Izbiński dysponuje kapitalnym aparatem głosowym, świetną dykcją, autentycznym feelingiem jazzowym, wyczuciem frazy i obyciem estradowym. Czegóż trzeba więcej? Trudno by doprawdy znaleźć dziś w gronie ludzi śpiewających na krajowej scenie wokalistę mogącego stawić mu czoła. Na krótko związał się z grupą Breakout i Trubadurzy, jednak zbyt duża indywidualność muzyczna sprawiła, że w żadnej z tych grup nie zagrzał na dłużej miejsca. Liderzy uznali, że jest po prostu za dobry i mógłby stanowić zbyt dużą konkurencję dla innych muzyków, wyraźnie odstający od innych muzyków. Po dwóch latach pojawił się ponownie na estradzie u boku Hanny Banaszak jako drugi solista wrocławskiej grupy „Sami Swoi”. Spisuje się widać w tej roli doskonale skoro po ostatniej Złotej Tarce Jan „Izba” Izbiński zebrał sporo entuzjastycznych recenzji.

– Istvan Grabowski, (Kurier Lubelski, 1978)

Izbiński ma również na koncie współpracę z wieloma znakomitymi artystami, takimi jak: Hanna Banaszak, Maria Sadowska, Dariusz Kozakiewicz, Wojciech Bruślik, Andrzej Zieliński, Wojciech Morawski, Wojciech Karolak, Józef Skrzek, Artur Dutkiewicz, Zbigniew Wrombel, Adam Wendt, Zbigniew Lewandowski, Maciej Sikała, Zbigniew Czwojda, Artur Lesicki i wielu innych wykonawców.

Wziął także udział w najważniejszych krajowych i zagranicznych festiwalach jazzowych, bluesowych oraz innych, takich jak Jazz Jamboree, Złota Tarka, Jazz Nad Odrą, Międzynarodowe Spotkania Wokalistów Jazzowych, Jazz Jantar, Pomorska Jesień Jazzowa, Jesień z Bluesem, Blues Meeting, Rawa Blues, Bluesada, Bluesonalia, Blues Jantar, FAMA, Piknik Country & Folk w Mrągowie, XXIV Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu (1987), Festiwal w Jarocinie, Barwy Gitary, a także niemiecka impreza Jazz Fruchling. Jego trasa koncertowa obejmowała ZSRR, NRD, RFN, Austrię, Danię, Szwajcarię, Irlandię.

Cytat: GWIAZDY WOLĄ ŚWINOUJŚCIE: Słyszałem „Izbę” Izbińskiego jak śpiewał „What a wonderful world” w ogródku letnim przed „Albatrosem” na promenadzie i pomyślałem – naprawdę niewielu może się z nim równać. W ciągu ostatnich kilku tygodni Jan Izbiński odzyskał tę samą formę, którą prezentował przed ćwierćwieczem. A wówczas był jednym z najlepszych śpiewających gitarzystów w tym kraju.

– Nowy Wyspiarz – 2001 ICA

W 2004 roku otrzymał honorową odznakę uczestnika festiwalu FAMA w Świnoujściu. I choć Izbiński brawurowo wykonuje utwory z repertuaru Raya Charlesa i B.B. Kinga, ma również na swoim koncie oryginalne kompozycje, takie jak napisany w 1967 roku wspólnie z Klaudiuszem Magą z grupy Czerwono-Czarni utwór do wiersza „Już kocham cię tyle lat” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, „Siedem chudych krów” do słów Jana Wołka, a także wiele kompozycji ze zbioru grup Breakout (Oni zaraz przyjdą tu) i Kasa Chorych (Pieniądze albo życie).

Cytat: Sopot Molo Jazz Festival: Natomiast po raz kolejny z wielką przyjemnością odnotowałem, że śpiewający również z Sadowskim Jan „IZBA” Izbiński trzyma nieodmiennie wysoką klasę w dziedzinie wokalistyki jazzopodobnej. Choć właściwie dobór repertuaru raczej rhythm and bluesowego jest kwestią drugorzędną, Izbiński to jednak człowiek jazzu, w takim samym stopniu, w jakim jest nim np. Ray Charles.

– Stanisław Danielewicz, (Czas-97)

W 2005 roku wokalista wziął udział w projekcie A Tribute to Ray Charles, a w 2008 roku wspólnie z Tomaszem Jaśkiewiczem przedstawił program, na który złożyły się utwory zarówno Raya Charlesa, jak i Czesława Niemena. Izbiński brał również udział w jubileuszowych benefisach: Zbigniewa Lewandowskiego, Czerwono-Czarnych oraz zespołu Sami Swoi. Uczestniczył w koncercie pod patronatem Franciszka Walickiego z okazji 50-lecia polskiego Big Beatu i Rock and Rolla, występując u boku Piotra Kałużnego (bierze udział w projekcie A Tribute to Ray Charles) oraz T. Jaśkiewicza obok takich artystów jak SBB czy Piotr Nalepa.

Obecnie współtworzy zespół Izba i Kanalie (w późniejszym okresie działający pod nazwą Kreatury i Kanalie). Od wielu lat mieszka w Świnoujściu, gdzie również regularnie występuje.

Dyskografia

Jan Izbiński, artysta znany z różnych projektów muzycznych, ma bogatą dyskografię, zwłaszcza w ramach działań z zespołami. Współpraca z zespołem Sami Swoi przyniosła kilka istotnych nagrań:

• 1979 – Hanna Banaszak: Summertime (MC, Wifon),
• 1980 – Jan Izbiński, Hanna Banaszak i Sami Swoi (EP, Tonpress),
• 1980 – Hanna Banaszak: Summertime (LP, Pronit).

Następnie, Izbiński był członkiem zespołu Operating Conditions, z którym zrealizował album:

• 1989 – Operating Conditions Orchestra (LP, Polskie Nagrania).

W 2006 roku, artysta współpracował z zespołem Krzak na płycie:

• 2006 – Pamięci Skiby Jarocin 1983 (Metal Mind Productions).

Również w 2006 roku, brał udział w nagraniach z zespołem Kasa Chorych:

• 2006 – Blues córek naszych – nagrania radiowe (Metal Mind Productions).

Kompilacje

Jednym z istotnych wydawnictw, w których pojawił się Jan Izbiński, jest:

• 2009 – Antologia Polskiego Bluesa cz. 2: Blues z szuflady (4ever music).

---

Oceń: Jan Izbiński

---