Józef Hansz, urodzony 12 lutego 1890 roku w Gnieźnie, a zmarły 27 marca 1970 roku w Poznaniu, to postać, która znacząco wpisała się w historię Polski. Był żołnierzem armii niemieckiej, co stanowiło istotny element jego wczesnej kariery wojskowej.
Ważnym momentem w jego życiu było uczestnictwo w powstaniu wielkopolskim, gdzie wykazał się nie tylko odwagą, ale i poświęceniem dla sprawy polskiej. Po zakończeniu walk, Józef Hansz został podoficerem Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, co potwierdza jego znaczenie jako żołnierza w okresie międzywojennym.
W uznaniu jego zasług, otrzymał Order Virtuti Militari, co jest najwyższym odznaczeniem wojskowym w Polsce, a zarazem dowodem na jego heroiczne działania w czasie służby wojskowej.
Życiorys
Józef Hansz przyszedł na świat w rodzinie Jana oraz Wiktorii ze Stolarków. Był absolwentem szkoły ludowej, a już w młodym wieku podjął pracę jako cieśla. W 1914 roku został zmobilizowany do niemieckiego 54 pułku piechoty, gdzie brał udział w walkach na froncie zachodnim podczas I wojny światowej. Po zakończeniu służby wojskowej, w 1918 roku, wstąpił do Rady Robotniczo-Żołnierskiej w Gnieźnie.
W grudniu tego samego roku, walcząc w 4 kompanii gnieźnieńskiej, przyczynił się do wyzwolenia miasta. W styczniu 1919 roku, jako dowódca grupy powstańców, brał udział w walkach pod Zdziechową oraz w bitwie o Szubin. Od sierpnia 1919 roku był członkiem 4 pułku strzelców wielkopolskich, walcząc na frontach wojny polsko-bolszewickiej. Jego odwaga przyniosła mu sławę, zwłaszcza 25 sierpnia 1920 roku, kiedy to zdołał zdobyć silnie broniony folwark Bielowszczyznę, dowodząc plutonem pod ostrzałem karabinów maszynowych. Za ten wspaniały czyn został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz awansował na stopień chorążego.
Po wojnie postanowił pozostać w zawodowej służbie wojskowej. W 1926 roku został przeniesiony do 4 batalionu KOP „Dederkały”. W roku 1935 przeszedł w stan spoczynku i osiedlił się w Dusznikach Wielkopolskich. W 1939 roku wziął udział w kampanii wrześniowej. Od 1950 roku mieszkał w Poznaniu. Po jego śmierci, pochowany został na miejscowym cmentarzu.
Józef Hansz był żonaty z Jadwigą z Zalewskich, a ich rodzina wzbogaciła się o córkę Irenę, która urodziła się w 1927 roku.
Ordery i odznaczenia
Wśród przyznanych wyróżnień Józefa Hansza można znaleźć szereg znaczących odznaczeń, które podkreślają jego zasługi.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 940),
- Krzyż Walecznych,
- Medal Niepodległości – 17 marca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Przypisy
- M.P. z 1938 r. nr 64, poz. 72.
- a b c d e f g h Polak (red.) 1991, s. 50.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Ludwik Patalas | Damazy Choraszewski | Jarosław Bielecki | Witold Walter | Jerzy Zakrzewski (1921–1944) | Piotr Kamka | Andrzej Ratajczak | Czesław Czyżyński | Andrzej Bartkowiak (strażak) | Kazimierz Kowalski (powstaniec śląski)Oceń: Józef Hansz