Bolesław Czaiński

Jego przygoda z hokejem na trawie rozpoczęła się w 1961 roku w klubie Stella Gniezno, który był jego głównym miejscem sportowej działalności przez większość kariery. Warto zauważyć, że w czasie służby wojskowej grał także w Grunwaldzie Poznań. Jego umiejętności przyniosły mu tytuł mistrza Polski w 1974 roku oraz powołanie do reprezentacji narodowej, w której występował w latach 1969–1973. W trakcie swojej kariery w kadrze narodowej rozegrał 14 spotkań, zdobywając przy tym jedną bramkę.

Wyróżniającego się osiągnięciem Czaińskiego był udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie reprezentowana przez niego drużyna zajęła 11. miejsce. Grał na pozycji napastnika, co podkreśla jego wszechstronność oraz zdolności ofensywne.

W 1972 roku honorowany został odznaką "Mistrz Sportu", co jest znaczącym osiągnięciem w polskim sporcie. Po zakończeniu kariery sportowej, Czaiński zajął się sędziowaniem hokeja, pozostając w ten sposób związany z dyscypliną, którą tak bardzo kochał.

W życiu prywatnym Bolesław Czaiński jest mężem Wandy Dymek i ojcem trojga dzieci: córek Moniki (ur. 1972) i Izabeli (ur. 1974) oraz syna Michała (ur. 1982). Jego życie to nie tylko sportowe sukcesy, ale także rodzinne wartości oraz zaangażowanie w edukację młodszych pokoleń w hokeju na trawie.