Janusz Szałkowski to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiego dziennikarstwa. Urodził się 27 czerwca 1921 roku w Gnieźnie, a jego kariera naznaczona była wieloma ważnymi wydarzeniami.
Był nie tylko dziennikarzem, ale także komentatorem sportowym, co pozwoliło mu na bieżąco relacjonować najważniejsze wydarzenia w tej dziedzinie. Jego zaangażowanie w życie publiczne doprowadziło do tego, że został posłem na Sejm Ustawodawczy w latach 1947–1952.
Życiorys
Janusz Szałkowski, tuż przed wybuchem II wojny światowej, ukończył gimnazjum. W trakcie okupacji niemieckiej przebywał w Sanoku, gdzie pracował w administracji miejskiej oraz prowadził tajne nauczanie. Po tym okresie kolejno osiedlił się w Jaśle oraz Krośnie. W 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego, jednak w 1948 roku przeniósł się na Uniwersytet Warszawski.
W tym samym roku Janusz przystąpił do Związku Młodzieży Demokratycznej oraz Stronnictwa Demokratycznego, gdzie zasiadał w Radzie Naczelnej i Centralnym Komitecie. W 1947 roku uzyskał mandat posła na Sejm w okręgu Toruń, działając w Komisjach Oświatowej, propagandowej i Wojskowej.
W latach 1949–1952 pełnił funkcję prezesa Akademickiego Zrzeszenia Sportowego. Od 1950 roku był również członkiem Głównej Komisji Kultury Fizycznej. Po zakończeniu kadencji parlamentarnej podjął pracę w Polskim Radiu jako publicysta w redakcji sportowej.
Po upadku komunizmu, Szałkowski związał się z Klubem Demokratycznym im. Mieczysława Michałowicza w Warszawie. Aktywnie wspierał działania Kongresu Liberalno-Demokratycznego, apelując jednocześnie o bardziej społeczną twarz polskiego liberalizmu. W uznaniu jego zasług został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Przypisy
- Faustyn Szlęzak, Janusz Szałkowski, Cezary Leżeński, Listy, „Biuletyn Informacyjny KLD”, nr 5, 01.08.1991 r., s. 10
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Mirosław Twaróg | Mariusz Borowiak | Andrzej Szmak | Stanisław Zakrzewski (dziennikarz)Oceń: Janusz Szałkowski