Wzgórze Panieńskie to niezwykle ważny punkt w gnieźnieńskiej historii, które wyróżnia się swoim zabytkowym znaczeniem oraz bogatym dziedzictwem kulturowym. To drugie, obok Wzgórza Lecha, wzgórze w Gnieźnie, które było jednym z najwcześniej zamieszkanych miejsc, wznosi się na wysokości około 120–123 m n.p.m. Wzgórze jest jednym z siedmiu wzniesień, według legendy związanych z założeniem miasta, które obecnie znajduje się wokół Rynku.
Odkrycia archeologiczne ujawniają, że na terenie wzgórza znajdowały się pozostałości osady z VIII wieku. Mieszkańcy tego miejsca koncentrowali swoją działalność na rzemiośle i handlu, co świadczy o rozwiniętej infrastrukturze społeczno-gospodarczej. Co więcej, ślady osadnictwa w tym regionie sięgają jeszcze wcześniejszych epok, kiedy to wpływy rzymskie oraz wędrówki ludów kształtowały oblicze kulturowe tego obszaru, a datowane są na pierwszy wiek n.e. aż do około roku 570.
Historia i nazwa Wzgórza Panieńskiego mają swoje korzenie w dawnym klasztorze klarysek, który znajdował się na tym wzniesieniu, co dodaje dodatkowego wymiaru do zrozumienia kulturowych i religijnych tradycji Gniezna. Zatem Wzgórze Panieńskie jest nie tylko miejscem o znaczeniu archeologicznym, ale także symbolem historii Gniezna i jego mieszkańców.
Przypisy
- Miasto na siedmiu wzgórzach, czyli Gniezno jak Rzym - informacjelokalne.pl
Oceń: Wzgórze Panieńskie (Gniezno)