Paweł Gantkowski, znany profesor i działacz społeczny, przyszedł na świat 28 grudnia 1869 roku w Gnieźnie. Jego życie zakończyło się 11 października 1938 roku w Poznaniu.
W swojej karierze naukowej związany był z Uniwersytetem Poznańskim, gdzie pełnił rolę profesora na wydziale lekarskim, pozostawiając znaczący ślad w dziedzinie medycyny oraz edukacji.
Życiorys
Paweł Gantkowski był synem Józefa oraz Konstancji z Korybut-Daszkiewiczów. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum w Gnieźnie, a po ukończeniu nauki zdecydował się na studia z zakresu medycyny, które odbywał w Wrocławiu, Monachium oraz Würzburgu. Po zakończeniu studiów zdobył doświadczenie w praktyce lekarskiej, którą realizował w Witkowie.
W 1897 roku Gantkowski rozpoczął współpracę z „Nowinami Lekarskimi” w Poznaniu, co było znaczącym krokiem w jego karierze. W 1901 roku uzyskał tytuł docenta, a jego zaangażowanie w ruch abstynencki stało się kluczowym elementem jego działalności społecznej. W 1907 roku objął stanowisko prezesa Związku Polskich Stowarzyszeń Abstynenckich na terenie b. Rzeszy Niemieckiej.
W ramach swoich inicjatyw społecznych założył koło abstynenckie o nazwie „Wyzwolenie”. Na wniosek Magistratu podjął się zorganizowania w Poznaniu placówki leczenia dla alkoholików, której kierownictwo sprawował aż do końca swojego życia. Był również aktywnym członkiem Ligi Narodowej, co podkreślało jego zaangażowanie w sprawy publiczne.
W 1921 roku Gantkowski został uhonorowany tytułem profesora honorowego higieny społecznej, a w 1922 roku zyskał status profesora nadzwyczajnego. Jego działania przyczyniły się do tego, że Uniwersytet Poznański otrzymał grunty przy ul. Bukowskiej, co umożliwiło budowę nowej siedziby Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1930 roku sprawował funkcję dziekana tego wydziału.
Od 1928 roku, przez siedem lat, był prezesem Poznańsko-Pomorskiej Izby Lekarskiej. Jako jej przedstawiciel wybrany został do Naczelnej Izby Lekarskiej w V kadencji, obejmującej lata 1935-1939. Gantkowski zasiadał w różnych organizacjach związanych z higieną oraz strukturach politycznych, w tym „Kole Politycznym” i Lidze Katolickiej, a także w Radzie Miasta Poznania.
Pomimo przejścia na emeryturę w 1934 roku, kontynuował swoją działalność naukową, pozostając aktywnym uczestnikiem życia zawodowego oraz społecznego.
Odznaczenia i nagrody
Paweł Gantkowski, wybitna postać, posiada wiele znaczących odznaczeń oraz nagród uznawanych w Polsce i za granicą.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w dniu 29 grudnia 1921,
- godność szambelana, nadana przez papieża,
- Krzyż Komandorski Grzegorza Wielkiego.
Przypisy
- a b c StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, s. 193.
- Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 573.
- Z Naczelnej Izby Lekarskiej. „Lekarz Polski”. Nr 7-8, s. 182, 1935.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
- Wyszukiwarka cmentarna-Poznań, zdjęcie grobu.
Oceń: Paweł Gantkowski