Wojciech Sych

---

Życiorys

W 1987 roku Wojciech Sych z sukcesem ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Następnie odbył aplikację prokuratorską, która zakończyła się 1 października 1990 roku, gdy złożył egzamin prokuratorski. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w Prokuraturze Rejonowej we Wrześni, gdzie najpierw pracował jako asesor, a od 30 listopada 1991 roku pełnił funkcję prokuratora.

Od 3 sierpnia 1995 roku pełnił rolę sędziego sądu rejonowego, orzekając zarówno w Sądzie Rejonowym w Poznaniu, jak i Sądzie Rejonowym w Gnieźnie. Dzięki swoim osiągnięciom, od 8 maja 2001 roku został sędzią Sądu Okręgowego w Poznaniu, gdzie orzekał w różnych sprawach, w tym jako sędzia pierwszoinstancyjny, sędzia odwoławczy oraz penitencjarny. W okresie od listopada 2013 do lutego 2016 roku pracował na delegacji w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu, a od września do listopada 2017 roku orzekał w Sądzie Najwyższym.

10 października 2018 roku, prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego, gdzie orzekał w Izbie Karnej. Kolejnym istotnym wydarzeniem w jego karierze było uzyskanie 28 czerwca 2005 roku stopnia doktora nauk prawnych w specjalności prawo karne. Temat jego pracy doktorskiej dotyczył „Wpływu pokrzywdzonego na tok postępowania przygotowawczego w polskim procesie karnym” i został napisany pod kierunkiem prof. Stanisława Stachowiaka.

Wojciech Sych jest również wykładowcą w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, a także na studiach podyplomowych prawa karnego materialnego i procesowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katedrze Prawa Karnego. Ponadto, był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego w kadencji 2013–2017.

W kwietniu 2019 roku Sych został zgłoszony jako kandydat na sędziego Trybunału Konstytucyjnego, zajmując miejsce Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz, której kadencja dobiegła końca 6 maja 2019. 26 kwietnia 2019 roku Sejm zatwierdził jego wybór na sędziego Trybunału Konstytucyjnego, a 8 maja tego samego roku prezydent Andrzej Duda odebrał od niego ślubowanie.

Na 29 lipca 2019 roku został powołany do składu Państwowej Komisji Wyborczej (PKW). 22 października 2020 roku, jako członek składu orzekającego Trybunału Konstytucyjnego, brał udział w wydaniu wyroku, który uznał za niezgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej wykonywanie aborcji w przypadku ciężkiego upośledzenia płodu lub nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu. Orzeczenie to wywołało falę ogólnokrajowych protestów przeciwko zmianom przepisów aborcyjnych.

Kontrowersje

W polskim środowisku prawniczym oraz politycznym kwestia legalności nominacji Wojciecha Sycha na sędziego Sądu Najwyższego budzi liczne kontrowersje. Głównie związane jest to z zarzutami dotyczącymi sposobu obsadzenia niektórych miejsc w Krajowej Radzie Sądownictwa.

W latach 2001-2002, pełniąc funkcję sędziego w Sądzie Okręgowym w Poznaniu, Sych zasiadał także w radzie nadzorczej Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Gnieźnie.

Według informacji zawartych w artykule opublikowanym przez „Gazetę Wyborczą”, stwierdzono, że naruszył on przepisy dotyczące ustroju sądów powszechnych, które weszły w życie 1 października 2001 i zakazywały łączenia tego typu stanowisk. W ocenie „Gazety”, naruszenie to miało miejsce do 12 sierpnia 2004, kiedy to Sych został usunięty z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Warto zauważyć, że stanowisko „Gazety” nie uwzględnia sprostowania wydanego przez Trybunał Konstytucyjny, który wskazał, że Sych wycofał się z członkostwa w radzie nadzorczej w momencie wygaśnięcia zgody ówczesnego Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu w czerwcu 2002. Opóźnienie w wykreśleniu z KRS było spowodowane zaniedbaniami ze strony odpowiedzialnych za to osób.

W odmiennym świetle sytuację tę przedstawia portal wPolityce.pl, który argumentuje, że sędzia nie złamał prawa, ponieważ w momencie pełnienia funkcji w radzie nadzorczej posiadał zgodę Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu. Po jej wygaśnięciu w czerwcu 2002, zrezygnował z funkcji, co zgodne jest z obowiązującymi przepisami.

---

Oceń: Wojciech Sych

---