Maria Irena Wierzbicka, ur. 22 marca 1879 roku w Gnieźnie, a zmarła 25 grudnia 1972 roku w Kamieniu Krajeńskim, w pobliżu Bydgoszczy, była niezwykłą postacią w historii polskiej kultury. Wierzbicka była nie tylko bibliotekarką, ale także nauczycielką, której praca miała znaczący wpływ na rozwój edukacji i kultury w Polsce.
Jej życie i działalność są doskonałym przykładem pasji do książek oraz zaangażowania w kształcenie młodzieży. Wierzbicka pozostaje w pamięci jako osoba, która miała pozytywny wpływ na wielu ludzi.
Życiorys
Maria Irena Wierzbicka urodziła się w rodzinie kupieckiej, córką Władysława i Praksedy z Krakowskich. Ukończyła podstawową szkołę oraz liceum dla dziewcząt w Gnieźnie w 1898 roku. Już jako młoda osoba rozpoczęła pracę w lokalnej szkole, a następnie kontynuowała ją w Warszawie do roku 1904.
W latach 1904-1919 pełniła funkcję bibliotekarki oraz sekretarki w domu arystokratycznym na terenie Lwowa. Po zakończeniu tej pracy przeniosła się do Bydgoszczy w 1919 roku. W 1920 podjęła zatrudnienie w Bibliotece Miejskiej w Bydgoszczy, gdzie najpierw pracowała jako sekretarka, a później jako bibliotekarka.
W trakcie swojej kariery w bibliotece, jako kierownik działu uzupełniania zbiorów, gromadzenia i opracowywania, stała się de facto zastępcą dyrektora. Dzięki jej zaangażowaniu, polski profil tej biblioteki znacząco się ukształtował. Warto zaznaczyć, że Maria kontynuowała swoją działalność nawet w czasie II wojny światowej, wówczas pracując jako pracownica fizyczna w magazynie. Jej wysiłki przyczyniły się do uratowania wielu cennych polskich książek znajdujących się w zbiorach biblioteki.
Po wojnie Maria Wierzbicka wznowiła pracę i w 1945 roku została mianowana wicekustoszem. Odpowiadała za Dział Nabytków, a także aktywnie uczestniczyła w kształceniu młodych bibliotekarzy w Bydgoszczy. W 1960 roku obchodziła jubileusz 40-lecia swojej pracy zawodowej, zaledwie cztery lata przed przejściem na emeryturę w 1964 roku.
Po zakończeniu kariery zawodowej, cieszyła się miano „żywej kroniki” księgozbioru, a także społecznie zajmowała się porządkowaniem zbiorów ikonograficznych. Maria Irena Wierzbicka angażowała się również w działalność Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz Ligi Kobiet. Pomimo wielu osiągnięć, nie założyła własnej rodziny.
Ordery i odznaczenia
Maria Irena Wierzbicka otrzymała liczne wyróżnienia za swoje osiągnięcia oraz wkład w rozwój społeczności. Wśród nich znajdują się:
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Krzyż Zasługi (przyznany 22 lipca 1952),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (otrzymany 2 marca 1955),
- Odznaka honorowa „Zasłużonemu Obywatelowi Miasta Bydgoszczy”.
Przypisy
- M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwałą Rady Państwa z dnia 2.03.1955 r. nr 0/362 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw, Przemysłu Graficznego i Księgarstwa.
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Pasiciel | Aleksandra Trzaskowska | Bożena Osmólska-Piskorska | Krzysztof Kurek | Witold Hensel | Mieczysław Porębski | Jerzy Tyranowski | Maria Parlińska | Małgorzata Czerska | Bolesław Piotr Kasprowicz | Krzysztof Kwaśniewski | Artur Stefankiewicz | Henryk Lesiński | Stanisław Maroński | Andrzej Buck | Piotr Bering | Stefan Mielewczyk | Ludwik Ćwikliński | Jacob Caro | Tadeusz HermannOceń: Maria Irena Wierzbicka