Józef Gieburowski

---

Życiorys

Józef Gieburowski pochodził z rodziny ziemiańskiej, będąc synem Zygmunta oraz Wandy z d. Dzikowskiej. W młodości uczęszczał do gimnazjum, które mieściło się w Gnieźnie oraz do Seminarium Nauczycielskiego w Tarnowie, gdzie zdobywał fundamenty swojej edukacji. Następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, co otworzyło przed nim drzwi do kariery w sektorze publicznym.

W latach 1917–1919 pełnił rolę kierownika Wydziału Handlowego w Fabryce Cementu „Orzeł” z siedzibą w Noworosyjsku. To doświadczenie zawodowe stanowiło dla niego solidną podstawę do późniejszej pracy w polskiej służbie zagranicznej. Odgrywał znaczącą rolę, zajmując różnorodne funkcje, które umocniły jego pozycję w strukturach dyplomatycznych.

Wśród jego osiągnięć można wymienić pracę jako sekretarz nieformalnego konsulatu w Noworosyjsku w latach 1919–1920. Następnie był kierownikiem agencji konsularnej w Olsztynie, gdzie działał od 1920 do 1921 roku. Jego kariera rozwijała się dalej, a w latach 1921–1928 pełnił funkcję wicekonsula, a także kierownika konsulatu w Kwidzynie. W Olsztynie, gdzie ponownie objął konsulat w latach 1928–1934, kontynuował swoją misję dyplomatyczną.

W latach 1934–1936 pracował jako radca w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a następnie został kierownikiem konsulatu generalnego w Kurytybie od 1936 do 1945 roku. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, osiedlił się tam na stałe, co z pewnością było zwieńczeniem jego zawodowego dorobku.

Ordery i odznaczenia

Józef Gieburowski był odznaczanym człowiekiem, co potwierdzają jego liczne nagrody i medale zdobyte w trakcie życia. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego wyróżnień:

• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 9 listopada 1932,
• medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

---

Oceń: Józef Gieburowski

---