Henryk Lesiński

Nauka i edukacja

Henryk Michał Lesiński, urodzony 25 listopada 1923 roku w Gnieźnie, to wybitna postać w polskiej nauce humanistycznej. Jego kariera obejmowała różnorodne obszary, w tym historię, archiwistykę oraz pomorzoznawstwo. Zmarł 7 sierpnia 1994 roku w Szczecinie, pozostawiając po sobie istotny wkład w te dziedziny.

Lesiński był mediewistą, co oznacza, że specjalizował się w badaniach dotyczących średniowiecza, a jego prace przyczyniły się do pogłębienia wiedzy na ten temat.

Życiorys

Henryk Lesiński zdobył wykształcenie w Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, gdzie w 1948 roku zdał maturę. Kontynuację swojej edukacji podjął na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które ukończył w 1952 roku. W 1985 uzyskał tytuł naukowy profesora.

Był pracownikiem naukowym w szczecińskim oddziale Zakładu Historii Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk oraz pełnił rolę dyrektora Archiwum Państwowego w Szczecinie w latach 1956–1969. Był jednym ze współzałożycieli Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego (STN) oraz przewodniczącym Wydziału I (Nauk Humanistycznych). W jego dorobku znajduje się także rola redaktora oraz wydawcy czasopisma „Szczecin” oraz periodyku „Przegląd Zachodniopomorski”.

Profesor Lesiński był również prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego Oddział w Szczecinie. W latach 1969-1981 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Szczecinie, przekształconej w 1973 roku w Wyższą Szkołę Pedagogiczną. Jego zaangażowanie w sprawy akademickie nie kończyło się na pracy na tej uczelni; był członkiem Komisji Organizacyjnej Uniwersytetu Szczecińskiego, a następnie dziekanem Wydziału Humanistycznego oraz twórcą i dyrektorem Instytutu Historii.

Do znaczących osiągnięć profesora należy dopieszczenie restauracji zamku von Ostenów w Płotach, który stał się miejscem ulokowania filii szczecińskiego archiwum. Na przełomie XX i XXI wieku zyskał uznanie, znajdując się na liście „Szczecinianie Stulecia”, która powstała w wyniku plebiscytu organizowanego przez Gazetę Wyborczą (wyd. szczecińskie), Polskie Radio Szczecin oraz TVP Szczecin.

… faktycznym promotorem większości przedsięwzięć lokalnego środowiska humanistycznego. Przede wszystkim jednak zaangażował się w tworzenie od podstaw uczelni akademickiej w Szczecinie. Od 1984 r. kierował – z ramienia resortu szkolnictwa wyższego – tzw. zespołem studyjnym, przygotowującym wniosek o powołanie Uniwersytetu Szczecińskiego.

Uniwersytet rozpoczął swoją działalność rok później.

Przypisy

  1. Groby zasłużonych Szczecinian. Lesiński Henryk na stronie Cmentarza Centralnego w Szczecinie [dostęp 12.10.2024 r.]
  2. Elżbieta Tomczyńska. Henryk Lesiński – Uczony, Historyk, Organizator Życia Naukowego, Wydawca. „Życie i Dzieło”. „Bibliotekarz Zachodniopomorski”, s. 49–50. Szczecin: Książnica Pomorska. ISSN 0406-1576.
  3. Prof. dr hab. Henryk MIchał Lesiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 11.10.2014 r.]
  4. Absolwenci. Stowarzyszenie Absolwentów I LO. [dostęp 04.11.2014 r.]
  5. a b Radosław Gaziński, Włodzimierz Stępiński. Henryk Lesiński – Gniezno, 25.11.1923 – Szczecin, 07.08.1944. Uczony, Historyk, Organizator Życia Naukowego, Wydawca. Życie i Dzieło. „Przegląd Zachodniopomorski”, s. 133–142. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. ISSN 0552-4245.
  6. a b Zdzisław Chmielewski: Henryk Lesiński. Naprawdę wolny wśród studentów. W: Szczecinianie stulecia. Wyd. Piątek trzynastego, 2000, s. 78–79. ISBN 83-87735-63-9.

Oceń: Henryk Lesiński

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:5